oszal|eć

pf (oszaleję, oszalał, oszaleli) vi książk. 1. (stracić panowanie nad sobą) to go berserk a. crazy a. mad a. wild

- oszaleć z gniewu/bólu/rozpaczy to go crazy with anger/pain/grief

- kiedy na scenie pojawił się lider zespołu, widownia oszalała when the frontman appeared on stage, the audience went wild

2. (zwariować) to become a. go insane, to go mad

- wkrótce po śmierci żony nieszczęśnik oszalał the poor man went insane soon after his wife’s death

3. przen. (wielbić) to be/go crazy a. mad; to flip pot. (na punkcie czegoś over sth)

- młodzież oszalała na punkcie Internetu the young are crazy about the Internet